O Βασιλιάς στον θρόνο του!

  Όπως ήταν αναμενόμενο, η λογική επικράτησε και η καλύτερη ομάδα και ο καλύτερος παίχτης (MVP!MVP!MVP!) στο NBA πήραν το πολυπόθητο δαχτυλίδι. Ο Lebron με δικαίωσε που 3 απ'τα 6 άρθρα για το NBA είναι γι'αυτόν (νομίζω με μνημόνευσε κιόλας όταν πήρε το βραβείο....) και οδήγησε τους Heat στο πρωτάθλημα με 4-1 νίκες ενάντια στους Oklahoma CIty Thunders.

  Είναι αλήθεια ότι όλοι πόνταραν τα λεφτά τους στους Thunders, μια και η πορεία τους απ΄τον 1ο γύρο των Playoffs ως τους Τελικούς ήταν εκπληκτική. Καθάρισαν με συνοπτικές διαδικασίες τους περσινούς πρωταθλητές, Dallas Mavericks (4-0), δεν συνάντησαν κανένα πρόβλημα με τους 2 φορές πρωταθλητές τα τελευταία 3 χρόνια, Lakers (4-1) και έκαναν εκπληκτικό comeback από 0-2 σε 4-2 στους Τελικούς της Δύσης με αντίπαλο τους (αήττητους ως τότε στα Playoffs) San Antonio Spurs. Απ΄την άλλη οι Miami Heat, πέρασαν ήσυχα βράδια μόνο με τους New York Knicks (4-1). Με Indiana Pacers (4-2) και Boston Celtics (4-3) τα βρήκαν σκούρα. Ειδικά η 4αδα (Rondo-Garnett-Pierce-Allen) της Βοστώνης ήταν μια ανάσα απ'τους Τελικούς, αφού προηγούνταν 3-2 και είχαν το 6ο ματς στην έδρα τους. Εκεί όμως μίλησε ο King, που με 45 πόντους και 15 ριμπάουντ, έκανε τη σειρά 3-3 και μετά το 7ο παιχνίδι στο Μαϊάμι ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα. 

  Οι Thunders λοιπόν πρόβαλαν ως φαβορί. Με τον Durant να σκοράρει και στον ύπνο του, τον Westbrook να ανατρέπει όλα όσα ξέραμε για την θέση του point guard, κάνοντας τα πάντα μες στο γήπεδο (ο πιο ολοκληρωμένος και καλύτερος παίχτης των Thunders κατά τη γνώμη μου), τον Harden να συνεχίζει όταν οι άλλοι σταματούσαν και φυσικά το τέρας Serge Ibaka να μην επιτρέπει να μπει κάποιος μες στη ρακέτα. Επίσης την άποψη αυτή ενίσχυε το γεγονός ότι ο Chris Bosh προέρχονταν από τραυματισμό που του στέρησε τη συμμετοχή σε όλη τη σειρά με τους Pacers και τη μισή με τους Celtics, καθώς επίσης και οι μέτριες εμφανίσεις (εκτός 2 αγώνων με Pacers) του Dwyane Wade.

  Αλλά όλοι υπολόγιζαν χωρίς τον πιο αποφασισμένο Lebron James των τελευταίων χρόνων. Κράτησε μόνος του την ομάδα σε όλη τη διαδρομή των Playoffs και στους Τελικούς ήταν απλά Α-ΠΟ-ΛΑΥ-ΣΤΙ-ΚΟΣ. Με 2 Triple Double Figure στους 5 αγώνες (για 1 ριμπάουντ στον αγώνα που τραυματίστηκε δεν έγιναν 3) με τους Thunders (τελευταία φορά που το κατάφερε κάποιος αυτό, ήταν το 1991 ο Magic Johnson), ήταν με διαφορά ο ηγέτης των Heat (γιατί υπάρχει κάποιος που το αρνείται...) και ο αδιαμφισβήτητος MVP. Δείγμα της αποφασιστικότητας του είναι ότι στον 4ο αγώνα, τραυματίστηκε 6 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα και δεν τα παράτησε. Μπήκε ξανά στο γήπεδο, κουτσαίνοντας και πέτυχε ένα πολύ κρίσιμο καλάθι. Έδωσε ώθηση και έμπνευση στους συμπαίχτες του, ώσπου 1 λεπτό δεν άντεξε και τον βγάλαν στα χέρια εκτός γηπέδου. Στην σειρά των Τελικών ο King είχε 28.6 πόντους, 10.2 ριμπάουντ, 7.4 ασίστ και 1.6 κλεψίματα ανά αγώνα, ενώ στο σύνολο των Playoffs είχε 30.3 πόντους, 9.7 ριμπάουντ, 5.6 ασίστ και 1.9 κλεψίματα.

   Το αύριο τώρα είναι μια άλλη ιστορία για τον Lebron. Θα είναι το μοναδικό δαχτυλίδι που θα πάρει; Θα αρχίσουν τα one-ring jokes, αντικαθιστώντας τα no-ring jokes των haters του King; Κανείς δεν ξέρει... Εγώ θα κάνω μια εκτίμηση και θα θυμίσω και κάτι (χωρίς να σημαίνει κάτι απαραιτήτως). Εκτίμησή μου είναι ότι ο Lebron, θα πάρει και άλλα δαχτυλίδια γιατί έφυγε από πάνω του ένα τεράστιο βάρος με το φετινό. Πλέον δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν, οπότε θα παίζει πιο άνετα. Όσο για την υπενθύμιση, αυτή έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών, ο Michael Jordan, πήρε το 1ο του πρωτάθλημα στην ηλικία των 28 χρονών (όσο είναι ο Lebron James).